Czy to jego niepozorny wygląd, czy brak pomysłu na jego przyrządzanie sprawia, że kalafior niezbyt często gości na stole? Jasne, kalafior nie wygląda tak efektownie jak kolorowe warzywa i egzotyczne owoce. Wiele osób nie wie też, jak go przyrządzić, aby nie było nudno i mdło – zupa kalafiorowa i gotowany kalafior z masełkiem szybko mogą się przejeść.
Jednak to warzywo zawiera całkiem sporo ciekawych składników odżywczych. Więc zasługuje na swoje miejsce na Twoim talerzu.
Właśnie o tym, jakie korzyści płyną z włączenia kalafiora do naszej diety, chciałabym dzisiaj opowiedzieć. I jak zwykle znajdziesz też informację, co Ajurweda mówi na temat kalafiora.
Moce kalafiora
Kalafior, tak jak jego bliscy krewniacy z rodziny warzyw tzw. krzyżowych – brokuły, brukselka, czy kapusta, jest pełen składników odżywczych, takich jak witamina C, E, A, K, B6, foliany, błonnik, a także zawiera minerały, w tym potas, magnez i fosfor. To właśnie dzięki takim składnikom, kalafior posiada mocne właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne i nawet antynowotworowe. Przy tym wszystkim, kalafior jest niskokaloryczny, co sprawia, że jest wspaniałym dodatkiem do diety osób dbających o linię. Ma też niski indeks glikemiczny.
Ajurwedyjski punkt widzenia
Według Ajurwedy, kalafior jest z natury wychładzający, pomaga więc równoważyć doszę pitta. Zatem jest korzystny przy stanach zapalnych i działa detoksykująco na wątrobę. Jest też z natury lekki, czyli balansuje doszę kapha. Jest więc wskazany przy problemach z nadwagą, zatrzymaniami wody w organizmie i zaburzeniach gospodarki węglowodanowej. Jednak obie te cechy – lekkość i chłód – sprawiają, że jednocześnie kalafior może zaburzać doszę vata. Czyli będzie niekorzystnie wpływał na Ciebie jeżeli masz zaparcia, suchą skórę, problemy ze snem, itp.
Jak kalafior wspomaga równowagę hormonalną?
Jak to możliwe, że tak skromne warzywo jak kalafior ma wpływ na nasze hormony? Otóż kalafior zawiera glukozylany.
Glukozynolany to naturalne związki siarkoorganiczne występujące w warzywach z rodziny krzyżowych, takich jak kalafior, brokuły, kapusta, brukselka czy jarmuż. Są to związki bioaktywne, które po spożyciu są rozkładane w organizmie na różne inne związki, w tym indole, nitrile, tiocyjanaty i izotiocyjanaty (w tym sulforafan), które wykazują silne działanie prozdrowotne. Z tych związków najbardziej interesują nas dwa: indolo-3-karbinol (I3C) oraz sulforafan.
I3C, w kontekście zdrowia hormonalnego, działa jak tzw. inhibitor aromatazy, enzymu odpowiedzialnego za przekształcenie androgenów w estrogen. Przy określonych stanach zdrowotnych, takich jak zespół policystycznych jajników (PCOS), endometrioza, czy niektóre formy raka piersi i jajników, może dochodzić do nadmiernej aktywności aromatazy, co prowadzi do zbyt wysokiego poziomu estrogenu w ciele. Właśnie w takich sytuacjach inhibitor aromatazy, jakim jest indolo-3-karbinol, może przynieść korzyści.
Co więcej, badania sugerują, że I3C może również wpływać na metabolizm estradiolu. Indolo-3-karbinol wiąże się z receptorami estradiolu, co może blokować nadmierne działanie tego hormonu.
Ponadto związki siarki działają detoksykująco na wątrobę. A wątroba jest bardzo ważnym narządem dla równowagi hormonalnej. To ona metabolizuje zbędny estradiol oraz to właśnie w wątrobie zachodzą procesy przemiany hormonów tarczycy z formy nieaktywnej (produkowanej przez tarczycę) w formę aktywną, z której organizm może skorzystać.
Jak jeść kalafior?
Jeżeli obserwujesz u siebie zaburzenia doszy vata, np. zaparcia, wszelkiego rodzaju niedobory składników w organizmie, bóle stawów i kręgosłupa (zwłaszcza lędźwiowego), wszelkie niedomagania i niedoczynności narządów (np. niedoczynność tarczycy), problemy ze snem, wahania nastroju i nadwrażliwość, nie jedz kalafiora na surowo. I jadaj go w ograniczonych ilościach. Związki siarki powodują gazy. Dlatego najlepiej przyrządzać kalafior na ciepło z dodatkiem asafetydy, która redukuje gazy. Ponadto gotowanie deaktywuje goitrogeny. Są to naturalnie występującymi substancjami w kalafiorze, które mogą niekorzystnie wpływać na sposób, w jaki nasz organizm przyswaja jod – kluczowy element dla produkcji hormonów tarczycy.
Przepis na ajurwedyjskie curry z kalafiora i ciecierzycy
Składniki:
- 1 średni kalafior
- 1 szklanka ciecierzycy (najlepiej namoczonej przez noc)
- 2 łyżki masła klarowanego
- 1 duża cebula
- 2 ząbki czosnku
- 1/2 łyżeczki kurkumy
- 1/2 łyżeczki kminu rzymskiego
- 1/2 łyżeczki kolendry
- sól i pieprz do smaku
- 1 puszka mleka kokosowego
- zielona pietruszka lub kolendra do dekoracji
Przygotowanie:
Ugotuj namoczoną przez noc ciecierzycę do miękkości i odcedź. Jeżeli dodasz do gotowania sody oczyszczonej, ciecierzyca ugotuje się znacznie szybciej i naprawdę będzie miękka.
Pokrój kalafiora na małe różyczki i umyj.
Na patelni, rozgrzej masło klarowane i dodaj posiekaną cebulę, smaż aż stanie się złota.
Dodaj posiekany czosnek i smaż do przyrumienienia.
Dodaj przyprawy (kurkuma, kmin rzymski, kolendra) i smaż przez 1 minutę.
Dodaj różyczki kalafiora, smaż 5 minut.
Dodaj ciecierzycę i mleko kokosowe, mieszaj i przykryj, gotuj na małym ogniu przez 20 minut.
Dopraw do smaku solą i pieprzem. Posyp pietruszką lub kolendrą przed podaniem.
