Kocham rośliny w proszku – czy to mąki różnego rodzaju, czy zioła wysuszone i drobno zmielone. W takiej formie zioła wydają mi się najbardziej przyjazne w użytkowaniu, czy to „dopaszczowo” (np. jako przyprawy lub terapeutycznie) czy tym bardziej zewnętrznie. Sproszkowanych ziół i w ogóle roślin można użyć do maseczki, do peelingu, do oczyszczania twarzy i generalnie całego ciała, a nawet – do aromaterapii. Ajurweda zna jeszcze jeden sposób użytkowania ziół w proszku, mianowicie – masaż udvartana.
Kiedy stosować i jakie korzyści zdrowotne przynosi udvartana
Terapia ta praktykowana jest w Indiach od wieków i – co szczególnie warte jest podkreślenia – w żadnym innym kraju, w żadnej innej kulturze, przy całym bogactwie przeróżnych technik i metod masażu stosowanych na całym świecie – nie ma zabiegu podobnego do tego, jest to hinduski wynalazek. Udvartana polega na dynamicznym nacieraniu ciała proszkami ziołowymi. Jest to masaż nakierowany na określony cel terapeutyczny. Przede wszystkim przywraca równowagę w przypadku zaburzonej dosza kapha, objawiającej się m.in. nadwagą, otyłością, skłonnością do cellulitu, ospałością, ociężałością, zatrzymaniem wody w ciele, przetłuszczaniem się skóry, skłonnością do zbyt długiego snu, spowolnionym metabolizmem, nieprzyjemnym zapachem ciała. Udvartana zalecana jest również w celu przywrócenia równowagi zaburzonej doszy vata – zwłaszcza gdy objawia się to bezsennością i problemami ze skórą typu łuszczyca, dystrofią mięśni, artretyzmem, problemami natury neurologicznej, rwą kulszową. Wskazaniem dla tego masażu jest również wysoki cholesterol, cukrzyca oraz zespół policystycznych jajników i problemy z menstruacją.
Umiejętnie pobudzona skóra może stać się drugą wątrobą, zatem udvartana jest popularnym zabiegiem detoksykującym, towarzyszącym oczyszczającemu rytuałowi purvakarma.
Poddając się udvartana oprócz korzyści zdrowotnych otrzymujemy wartość dodaną – udvartana to świetny zabieg upiększający, ponieważ to po prostu peeling mechaniczny, skóra po nim jest cudownie gładka, dłonie masażysty również 🙂
Przeciwskazania do udvartana
Przeciwskazaniem są zaburzenia dosza pitta – wszelkiego rodzaju stany zapalne, zwłaszcza skóry. Ponadto tego masażu nie wykonuje się w przypadku występowania osteoporozy, wszelkich ran i uszkodzeń skóry oraz gdy pacjent ma bardzo suchą skórę. Takiej terapii nie mogą poddawać się kobiety w ciąży, a także starcy i dzieci.
Jak i czym?
Starożytny ajurwedyjski tekst Ashtanga Hridaya zalicza udvartana do rytuałów dinacharya, co oznacza, że może ona być wykonywana codziennie. Z treści tego tekstu wynika również, że udvartana może być snigdha lub ruksha, czyli – z użyciem oleju ziołowego, lub bez oleju – na sucho. Najsłynniejszy hinduski chirurg Sushruta wersję z olejem nazywa udgharshana, a wersję na sucho – utsadana. Co do zasady udgharshana stosuje się w przypadku zaburzeń dosza vata, natomiast utsadana – gdy mamy do czynienia z zaburzeniami dosza kapha.
Udvartana jest tradycyjnie poprzedzana masażem olejowym – abhyanga, a po zabiegu zalecana jest swedana – sauna parowa.
Najpopularniejszym proszkiem wykorzystywanym przy udvartana jest kolakulathadi churnam. W jego skład wchodzą następujące zioła – w jednakowych proporcjach:
Kola – jujuba pospolita (Zizyphus jujube),
Kulattha – fasola indyjska (Dolichos biflorus),
Suradaru/Devadaru – cedr himalajski (Cedrus deodara),
Rasna – wanda (Vanda roxburghi),
Masha – fasola mung (Phaseolus radiatus),
Atasi – len zwyczajny (Linum usitatissimum)
Kushta – auklandia lappa (Saussurea lappa)
Vacha – tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
Shatahva – koper (Anethum sowa)
Yava – jęczmień (Hordeum vulgare)
Tailaphala – rącznik pospolity (Ricinus communis)
Dość często używa się również trihpala. Natomiast oleje ziołowe wykorzystuje się do tego masażu przeróżne, dedykowane konkretnej dolegliwości.
Polecam każdemu, kto może (biorąc pod uwagę przeciwskazania) przynajmniej raz spróbować udvartana – dość ciekawe i intensywne doznanie. A jednocześnie – jak po każdym masażu – gwarantowany efekt pełnego rozluźnienia 🙂
